 |
|
|
|
|
Schaaltekening
Het bouwen van een vrachtautomodel
begint bij het verkrijgen van een goede schaaltekening. Van een aantal
oudere trucks (uit de jaren '50 en '60) is in de jaargangen 1979 t/m
1984 van het tijdschrift 'De Modelbouwer' van de Nederlandse Vereniging
van Modelbouwers (NVM) een groot aantal tekeningen gepubliceerd. Deze zijn
mogelijk ook bij een modelbouwclub of in de bibliotheek voorhanden. In
folders van vrachtautofabrikanten zijn ook vaak schaaltekeningen en
maatvoeringen te vinden. Ouder foldermateriaal is soms te koop op
(miniatuur-)autobeurzen. Verder is op Internet (modelautosites) een hoeveelheid tekeningen
beschikbaar. Naast een goede schaaltekening kunnen (detail-)foto's van
een schaal 1:1 auto zeer nuttig zijn bij het bouwen van een
vrachtautomodel.
klik op afbeelding voor tekening
 |
|
|
|
|
|
Materiaal
Als basismateriaal voor deze
modellen dient polystyreen; dit is dezelfde kunststofsoort die door
fabrikanten van modelhuizen en -auto's veel toegepast wordt. Dit
modelbouwplastic is in diverse plaatdikten en uitvoeringen in goed
gesorteerde modelbouwzaken te koop (bv. van het merk Evergreen) en laat
zich gemakkelijk bewerken (snijden, buigen, vijlen, schuren). Daarom is
dit materiaal zeer geschikt om een chassis, een cabine of een laadbak van
te maken. |
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
Ook is er doorzichtig plaatmateriaal van
Evergreen, waar eenvoudig cabineruiten van kunnen worden gesneden.
Voor
gebogen frontruiten kunnen ook opgespaarde blisterverpakkingen met de juiste
vorm een uitkomst zijn.
Voor wielen kan men bijvoorbeeld
gebruik maken van door enkele modelautofabrikanten (bv. Herpa)
uitgebrachte setjes, maar ook op ruilbeurzen zijn mogelijk losse wielen te
verkrijgen zoals de uit bouwpakketten overgebleven wielen van Kibri. Herpa
brengt ook setjes kleine onderdelen als stuurassen, spiegels, zwaailichten
e.d. op de markt, waardoor deze niet zelf hoeven te worden gemaakt.
Spiegelstangen, bumperstokken en dakrekken kunnen eventueel ook van 0,3 mm
messing- of nieuwzilverdraad worden gemaakt. |
|
|
|
|
|
Gereedschap
Het benodigde gereedschap bestaat
voornamelijk uit een stevige ondergrond (bv. een plaatje mulitplex), een
scherp afbreekmesje, een snijmatje, een winkelhaak, een
schuurstaaf/nagelvijl, een setje
sleutelvijltjes, een tangetje of pincet om kleine onderdelen vast te
kunnen houden, een flaconnetje plasticlijm (bv. die met een naald van
Revell is erg handig) en een tubetje supergel voor het bevestigen van
metalen onderdelen aan plastic. |
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
Voor de benodigde gaatjes (voor de
bevestiging van spiegels, bumperstokken e.d.) is een miniboormachine met
laag toerental aan
te bevelen, met daarbij boortjes vanaf 0,3 mm..
Daarnaast is
een portie geduld onontbeerlijk, want een zelfgebouwd model is natuurlijk
niet in een avondje klaar. |
|
|
|
|
|
Bouwen
Het bouwen van een vrachtautomodel
geschiedt, net als in de werkelijkheid, door te beginnen met het chassis.
Dit kan worden samengesteld uit styreenstrips. Voor alle te maken
onderdelen uit styreenplaat geldt dat deze met behulp van een afbreekmesje
langs een winkelhaak of metalen liniaal kunnen worden uitgesneden en
eventueel met een nagelschuurstaaf worden
nabewerkt. Voor de chassisbalken en tussenverbindingen gebruik ik styreen
met een dikte van 1 of 1,5 mm om het geheel voldoende stevigheid te geven. Hierna
volgen de verenpakketten uit dezelfde maat styreen, deze worden langs de
chassisbalken geplaatst. In de onderkant van dit verenpakket wordt een
opening gemaakt waarin de assen komen te hangen. Na het plaatsen van de as
wordt hierover een dun stripje styreen bevestigd, zodat de as wordt
opgesloten. Het chassis kan vervolgens worden aangevuld met een nagebootste
aandrijving, brandstoftanks, luchttanks, accubak en een bevestiging voor het
reservewiel. |
|
|
|
|
|

|
|
|
|
|
|
Het
moeilijkste gedeelte is de bouw van de cabine, de eventueel
aanwezige motorkap en de spatborden. Afhankelijk van de vorm die het
model moet krijgen zijn er verschillende methoden om dit te
construeren. Om bijvoorbeeld ronde spatborden te maken kies ik
ervoor om een plaatje (0,5-1 mm dik) styreen langzaam heen en weer
te bewegen onder een halogeenlamp en tegelijk te buigen (laat uw
vingers niet verbranden!). Een andere mogelijkheid is het onderdeel
(bijvoorbeeld een motorkap, cabinedak of brandstoftank) op te bouwen
uit diverse lagen styreen en dan vervolgens met schuurstaaf of vijl
te bewerken. Soms kan een combinatie van beide methoden goed werken. |
|
|
|
|
|
 |
|
|
opbouw van een spatbord, cabinedeur en motorkap |
|
|
|
|
|
 |
|
|
een cabine met
inrichting gereed om te spuiten |
|
|
|
|
|
Door enige ervaring wijs geworden
maak ik de cabine, die eigenlijk bestaat uit 4 wanden en een dak, als
afneembaar geheel, hetgeen handig is voor het latere schilderwerk en het
plaatsen van de ruiten aan de binnenkant van de cabine. Voor losstaande
lampen gebruik ik stukjes gietraam (van plastic bouwpakketten) die aan één
zijde bol worden afgevijld en aan de andere zijde hol worden uitgeslepen.
Daarna worden deze aan de voorkant van "glas" voorzien door middel van een
geslepen glaasje (verkrijgbaar bij sommige modelautoonderdelenleveranciers)
of een druppeltje tweecomponentenlijm, dat transparant opdroogt. Een gesloten laadbak is eenvoudig te maken uit vlak
styreen van 1 tot 1,5 mm dikte. De uit planken opgebouwde bakken
(bijvoorbeeld een open laadbak of eentje voor veevervoer) kunnen gemaakt
worden van voorbewerkt styreen met plankmotief (Evergreen V-groove) dat
ook in diverse maten verkrijgbaar is. Bij een ronde tankwagenopbouw kan
men een stuk plastic buis nemen, maar misschien had u al aan de plastic
capsules van spuitflacons gedacht. |
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
Afwerking
Wanneer alle onderdelen van de modeltruck
zijn gebouwd, kan men beginnen met de afwerking. Alvorens een
grondverflaag aan te brengen dient het model (of de onderdelen daarvan)
grondig te worden gereinigd met lauw water en een beetje afwasmiddel,
waarna het afgespoeld en gedroogd wordt.
De grondverflaag kan
gemakkelijk worden aangebracht met behulp van een spuitbus primer op acrylaatbasis. Wanneer deze voldoende droog is (na 24 uur drogen op een stofvrije
plaats) kan de eigenlijke kleur worden aangebracht. Voor wie niet beschikt
over een verfspuit of niet wil werken met spuitbussen, kan dit doen met
behulp van een penseel en sterk (met terpentine) verdunde verf van bv. Revell
of Humbrol die in een aantal dunne lagen wordt aangebracht totdat
voldoende dekking is verkregen. Nadat alles voldoende is gedroogd, kunnen
eventuele opschriften worden aangebracht, waarna het geheel met een
(matte) vernislaag op alkydharsbasis wordt afgewerkt. |
|
|
|
|
|
 |
|
|
het eindresultaat |
|
|
Het ontwerpen van opschriften
gebeurt met behulp van de computer. Om opschriften nauwkeurig te kunnen maken is een
tekenprogramma (bv. Corel Draw of AutoCad) nodig. Met behulp van een inkjetprinter en een
setje Supercal of Testors decalpapier en -lak kan men zelf waterslide transfers produceren,
maar deze kunnen natuurlijk ook door hulpvaardige bedrijven worden
geprint.
|
|
|
|
|